Interview Nico Overbeeke, lid VO en voorzitter VUG

 

“We moeten ons best doen om zoveel mogelijk mensen pensioenwijsheid bij te brengen”

Nico is als voorzitter van de VUG (Vereniging Unilever Gepensioneerden) voor veel van onze lezers een bekende. We spraken elkaar, geheel volgens de nieuwste traditie, via het beeldscherm van de computer. Aan de orde kwamen onder meer het nieuwe pensioenstelsel en het Verantwoordingsorgaan (VO) van Progress, waar hij ook lid van is.

Niet iedereen zal weten wat een VO is. Kun je dat uitleggen?
Het is wettelijk verplicht dat ieder pensioenfonds – naast een bestuur dat verantwoordelijk is voor alles rondom het pensioen – een Verantwoordingsorgaan heeft. De taak van zo’n VO is om het bestuur te adviseren over te nemen besluiten en om te beoordelen of het bestuur zijn werk goed heeft gedaan. Daarbij moet het VO rekening houden met verschillende belangen; van gepensioneerden, maar ook van actieve deelnemers en de werkgever. Al deze groepen werken samen en zijn (representatief in aantal stemmen) vertegenwoordigd in het VO. 

Het betreft vaak ingewikkelde materie. We volgen dan ook regelmatig cursussen en trainingen, bijvoorbeeld over beleggen. Maar ook over communicatie, zoals pas nog over het nieuwe portaal Mijn Pensioen. Verder moet het VO natuurlijk weten wat er in de achterban speelt, en delen we dat met het bestuur. Ook hebben we tegenwoordig als VO een jaarlijkse zelfevaluatie.

Hoe gaat de samenwerking met de verschillende geledingen binnen het VO?
Dat gaat goed. Soms blijkt dat je verschillend naar een situatie kijkt en kunnen er tegengestelde belangen zijn. Maar ik heb nog nooit meegemaakt dat we er niet uitkwamen. Je houdt als VO oog voor de evenwichtigheid van alle belangen, ook die van de zogenoemde ‘slapers’ trouwens, die geen zetel in het VO hebben. (Red.Slapers’ zijn mensen die niet meer bij Unilever werken, nog niet met pensioen zijn, maar nog wel pensioen bij het fonds hebben staan.)

Wat heb je destijds zelf voor werk bij Unilever gedaan?
Na mijn studie en werk aan de Vrije Universiteit Amsterdam ben ik als moleculair bioloog begonnen bij de research-groep in Vlaardingen. Daarna was ik in Hamburg lid van de directie van de diepvries- en ijs-company. Vervolgens terug naar Vlaardingen als Category R&D director van de spreads en cooking products. De kinderen zagen dat natuurlijk niet als een promotie, van ijs naar margarine! Maar het was een grote uitdaging, bijvoorbeeld om het totaal nieuwe product ProActiv wereldwijd te introduceren. Vervolgens weer terug naar Duitsland en tot slot ben ik vanuit mijn laatste functie in Vlaardingen met pensioen gegaan.

Hoe ben je lid van het VO geworden?
Dat is eigenlijk automatisch gegaan. Ik ben VO-lid sinds ik voorzitter van de VUG ben. Mijn voorganger was dat ook. Hij gaf aan dat het voor de voorzitter belangrijk is om “dichtbij het pensioen te zitten”, en het VO is dan een heel goede plek. Eerlijk gezegd had ik toen nog nooit van een VO gehoord.

Voor mijn pensionering was ik typisch iemand die dacht: het is bij Unilever goed geregeld en ik zie het wel als het zover is. Ik denk daar nu anders over, vind dat we ons best moeten doen om zoveel mogelijk mensen een bepaalde “pensioenwijsheid” bij te brengen, zowel actieven als gepensioneerden. Met alle ontwikkelingen rondom het nieuwe pensioenstelsel is dat belangrijker dan ooit.

Je bent ook voorzitter van de VUG. Waar staat deze vereniging voor?
De vereniging heeft twee pijlers. De ene is het faciliteren van sociale activiteiten en interacties voor de leden. In deze bijzondere tijd krijgen we terug dat mensen de ontmoetingen met elkaar erg missen. Gelukkig hebben diverse lokale VUG-verenigingen op hun eigen creatieve manier het contact met en tussen hun leden overeind weten te houden.

De andere pijler van de VUG is belangenbehartiging op pensioengebied.
Wij hebben bijna 6.000 leden en vertegenwoordigen daarmee meer dan 50% van de Unilever-pensioengerechtigden. Dat is uitzonderlijk veel en dat koesteren wij. Volgens de voorgestelde, nog niet definitieve wetgeving voor het nieuwe pensioenstelsel, krijgen representatieve – en dat zijn wij met ruim 50% – gepensioneerdenverenigingen namelijk een hoor-recht. Dit betekent dat zij hun mening kunnen geven over besluiten van sociale partners met betrekking tot de overgang naar het nieuwe stelsel. Als zo’n vereniging het ergens niet mee eens is, dan worden sociale partners geacht er opnieuw naar te kijken. Daarnaast mag het VO het fondsbestuur uiteraard adviseren over bepaalde besluiten in het kader van de invoering van het nieuwe stelsel.

Wat vind je eigenlijk zo leuk aan het onderwerp ‘pensioen’?
Als je me deze vraag zes jaar geleden had gesteld, dan had ik gezegd: eigenlijk niks. Maar nu vind ik het boeiend. Het is zo’n complexe materie en dan zit het als researcher toch in je om te weten hoe zoiets in elkaar zit. Daarbij is pensioen een essentieel element om op een goede en gezonde manier oud te worden. Echt daarover nadenken komt vaak pas als je ouder wordt en we merken dat onder jongeren het vertrouwen in pensioen laag is. Dat is jammer, want we hebben onlangs het 100-jarig bestaan van Progress gevierd en pensioenfondsen zijn erop ingericht om nog lang te blijven bestaan. Ik vind het enorm energie-gevend om daarmee bezig te zijn, om te zorgen dat mensen erop kunnen vertrouwen dat pensioen ook in de toekomst goed georganiseerd kan blijven.

Je noemde aan het begin ons nieuwe portaal Mijn Pensioen al even. Heb je zelf al gekozen voor digitale post van het pensioenfonds?
Natuurlijk! Als VUG hebben we met een team van vrijwilligers in de afgelopen vijf jaar ook een enorme slag in digitalisering gemaakt. Inmiddels communiceren wij via mail en de U-Vitalis-website met meer dan de helft van onze leden digitaal, want veel ouderen zijn handig met de computer. Maar om het pensioen digitaal te volgen, daar moeten mensen soms even mee geholpen worden. En daar willen wij als VUG graag een rol in spelen.

Wat doe je graag in je vrije tijd, naast alle pensioenbezigheden?
Ik ben een redelijk fanatiek fietser, heb in mijn studententijd nog wedstrijden gereden. En hier op de Utrechtse Heuvelrug is er natuurlijk niets mooiers dan er met de mountainbike op uitgaan. Verder probeer ik bij te blijven in de voedingswereld. En wij hebben drie dochters en vier kleinkinderen. De jongste woont in Wenen en tot onze grote vreugde gaan wij daar binnenkort onze grootoudertaken voor een tijdje uitoefenen.

Wil je onze lezers tot slot nog iets meegeven?
Als VUG-voorzitter wil ik natuurlijk alle gepensioneerden oproepen: blijf of word lid van de VUG. Als vereniging kunnen we met elkaar meer bereiken. En daarnaast uiteraard: blijf gezond én blijf actief!