Interview met Marianne Rots: ervaren bestuurslid met pensioen
Marianne Rots: ervaren bestuurslid met pensioen
Marianne Rots (62) ging op 1 augustus met pensioen. Marianne is sinds 2003 lid van de Raad van Bestuur van Progress. Na het oprichten van Forward werd zij ook nog eens bestuurslid van het tweede pensioenfonds van Unilever Nederland. De komende maanden blijft zij nog bestuurslid van beide fondsen. Wij waren benieuwd naar haar bestuurswerk en haar carrière bij Unilever. Maar ook in het leven daarna.
Hoe kwam je bij Unilever terecht?
“Begin jaren 80 werkte ik als wetenschappelijk medewerker fysische chemie op de Rijksuniversiteit Groningen. Vanwege mijn toenmalige partner wilde ik richting Rotterdam verhuizen. Maar werk vinden bleek lastig; de werkloosheid was enorm hoog, vooral onder bèta’s zoals ik. En toen zag ik dat Unilever een ‘octrooigerechtigde’ zocht. Ik had geen idee wat dat was, of wat zo’n persoon deed. Maar de functie-eisen spraken mij aan. Ik kon direct als trainee aan de slag. En zo begon op 1 oktober 1982 mijn loopbaan bij Unilever.”
Hoe verliep je loopbaan bij Unilever?
“Als ik mijn carrière bij Unilever in een woord mag samenvatten zeg ik ‘afwisseling’. Ik vind dat heel fijn: om de zoveel tijd met nieuwe dingen bezig zijn, vaak ook op een andere locatie of zelfs in een ander land. Zo werkte ik enige tijd op de afdeling productontwikkeling in Turkije, en later in Engeland voor Home & Personal Care. Uiteindelijk beëindigde ik mijn carrière als Vice President Patent. Dus eigenlijk min of meer waar ik was begonnen. Maar dan in een hogere functie.”
Je kwam ook in het bestuur van Progress.
“Klopt. In 2001 kwam ik terug uit Engeland, en werd ik gevraagd lid te worden van de Deelnemersraad, de voorloper van het Verantwoordingsorgaan. Ineens moest ik mij gaan verdiepen in pensioenen en de financiële wereld. Daar wist ik echt niets van, net zoals ik in 1982 niets van octrooien wist. Maar ik vond het wel interessant. Dus ik twijfelde geen moment toen de OR in Vlaardingen 2 jaar later vroeg of ik bestuurslid wilde worden namens de werknemers.”
Eigenlijk best wel opvallend: iemand met een hoge functie die de werknemers vertegenwoordigt.
"Ik ben daar ook behoorlijk trots op. De dialoog binnen het bestuur verliep daarvoor vrij moeizaam. Er waren drie groepen vertegenwoordigd: de werkgever, de gepensioneerden en de medewerkers. De eerste twee groepen bestonden uit mensen die allemaal senior functies hadden (bekleed), terwijl de medewerkers geen enkele vertegenwoordiger met een hogere functie in hun midden hadden. Ik vind het heel fijn dat ik die rol toen op mij heb genomen.”
Met name de laatste jaren is er enorm veel gebeurd: een financiële crisis, strenge maatregelen van de overheid en een tweede Unilever pensioenfonds. Hoe kijk je daar op terug?
“Een bijzonder boeiende periode, die wij goed hebben doorstaan. Vooral het oprichten van Forward als tweede Unilever pensioenfonds staat mij natuurlijk nog helder voor de geest. Ik vind dat wij dat - ondanks de enorme tijdsdruk, het extreem kritische volgen van De Nederlandsche Bank en enkele andere complicaties - uitstekend hebben aangepakt.
En met ‘wij’ bedoel ik niet alleen het bestuur, maar zeker ook de mensen van Progress. Ik heb heel veel waardering voor de kennis en de inzet van de medewerkers op De Brug. Echt een indrukwekkend staaltje!”
Ben je goed op je pensionering voorbereid?
“Dat gevoel heb ik wel. De planner heeft mij goed geholpen bij het krijgen van inzicht in mijn toekomstige financiële situatie. Maar of ik echt goed ben voorbereid moet nog maar blijken. Ik heb al van meerdere mensen gehoord dat het zeker een jaar duurt voordat je helemaal aan de nieuwe situatie gewend bent. En een tip die ik ook veel hoor en hier gelijk aan anderen meegeef: maak een budget. Je hebt als gepensioneerde veel meer tijd om geld uit te geven. Voor je het weet is het op!”
Hoe bevalt al die vrije tijd?
“Die vraag stel je mij eigenlijk te vroeg. Ik heb nu nog echt een vakantiegevoel, de vrijheid die ik nu ineens heb vind ik erg prettig. Ik zal in ieder geval politiek actiever worden. Ik zit al in het bestuur van D66 in mijn woonplaats Vlaardingen. Daarnaast ben ik actief voor Amnesty International. En ik schilder graag.”
Blijf je Unilever en beide pensioenfondsen volgen?
“De komende maanden zit ik nog in het bestuur van beide pensioenfondsen. Maar ook daarna blijf ik alles op de voet volgen.
De wereld verandert in sneltreinvaart. Ik ben heel benieuwd hoe Forward hiermee omgaat. Goede communicatie blijft essentieel, wordt eigenlijk alleen maar belangrijker. Wat gaat er allemaal gebeuren? Wat betekent dat voor het pensioen van de deelnemers, en wat kunnen zij verwachten? Dat zijn lastige vragen die het pensioenfonds wel moet beantwoorden. Daar moet heel hard aan worden gewerkt. Alleen daarom vind ik het al interessant om het te blijven volgen!”